Dag 23: Zondag 15 februar. Murchison - Greymouth
Door: Emily
Blijf op de hoogte en volg Emily en Henk
15 Februari 2015 | Nieuw Zeeland, Greymouth
Dag 23: zondag 15 februari. Murchinson - Greymouth
Zoals voorgenomen, stonden we rond 8 uur naast het bed. Snel een douche, en alle spullen in de kastjes. Het huishouden is overzichtelijk en snel klaar! De laatste mailtjes beantwoord en laatste apps verstuurd voor we de camping afrijden. Een prima plek voor 20 NZD. ( 12 euro)
We rijden langs de Buller River. Volgens ons boek een spannende tocht. Smalle wegen langs de rivier. Hier en daar kan er slechts 1 auto tegelijk op de weg.
Op de meeste gedeeltes van de weg valt het best mee, maar de bruggen en enkele bochtige stukken zijn idd erg smal. De rivier is steeds vlak naast ons. Kayakken en raften is vast prachtig, maar wij verkiezen toch de droge tocht. Het is toch zo'n 120 km.dan komen we weer op Highway 6 die ons naar Westport, en naar Cape Foulwind voert. Hier is de noordelijkste kolonie van zeehonden op het zuidereiland.
Het stuk langs de kustweg is prachtig. De wolken van onderweg zijn weer verdwenen. De zeehonden zijn er inderdaad. Er is een pad aangelegd langs de rotsige kust. Ook in de Tasmaanse zee liggen heel wat gigantische rotsblokken.
Na een korte wandeling bereiken we idd de plek waar de zeehonden en hun jongen uit het water komen, en heerlijk liggen te rollebollen in de zon. Als je je blik op 1 punt richt, zie je ze overal bewegen. Ook lopen er vogels, die wij per abuis voor Kiwi's aanzien. Het blijkt de Weka te zijn. Net zo bekend als de eend in Nederland. Maar hij is wel leuk.
We rijden weer verder, zuidwaarts, en komen bij de Pancake Rocks. Ook een bezienswaardigheid. De golven en de branding hebben hier de gelaagde rotsen uitgesleten. De zachte laag is verdwenen, en de harde gebleven. Het lijken wel stapels pannenkoeken. Vandaar...
Ertussen zijn enorme gaten waar de golven in spoelen, en omhoog gepushd worden. " blowholes"!!
Het is allemaal erg indrukwekkend. Intussen komen er dreigende wolken, en gaat het zelfs even regenen. Links van de weg beginnen de bergen, en die zijn helemaal in de wolken verdwenen. Voorbij Greymouth, de naam zegt het al: erg grijs, stoppen we bij een top 10 camping. Genoeg plek voor campers.
Het strand is op 50 meter. We wandelen wat langs de zee, en ook na de pannenkoeken (die we bakken en die heerlijk smaken, ) proberen we de ondergaande zon ( jaja!) op de foto te krijgen. Het lukt min of meer, want er hangen toch teveel wolken aan de horizon. De e-reader lonkt, dus we pakken ons "boek" maar weer op. Morgen verder naar het zuiden!
Zoals voorgenomen, stonden we rond 8 uur naast het bed. Snel een douche, en alle spullen in de kastjes. Het huishouden is overzichtelijk en snel klaar! De laatste mailtjes beantwoord en laatste apps verstuurd voor we de camping afrijden. Een prima plek voor 20 NZD. ( 12 euro)
We rijden langs de Buller River. Volgens ons boek een spannende tocht. Smalle wegen langs de rivier. Hier en daar kan er slechts 1 auto tegelijk op de weg.
Op de meeste gedeeltes van de weg valt het best mee, maar de bruggen en enkele bochtige stukken zijn idd erg smal. De rivier is steeds vlak naast ons. Kayakken en raften is vast prachtig, maar wij verkiezen toch de droge tocht. Het is toch zo'n 120 km.dan komen we weer op Highway 6 die ons naar Westport, en naar Cape Foulwind voert. Hier is de noordelijkste kolonie van zeehonden op het zuidereiland.
Het stuk langs de kustweg is prachtig. De wolken van onderweg zijn weer verdwenen. De zeehonden zijn er inderdaad. Er is een pad aangelegd langs de rotsige kust. Ook in de Tasmaanse zee liggen heel wat gigantische rotsblokken.
Na een korte wandeling bereiken we idd de plek waar de zeehonden en hun jongen uit het water komen, en heerlijk liggen te rollebollen in de zon. Als je je blik op 1 punt richt, zie je ze overal bewegen. Ook lopen er vogels, die wij per abuis voor Kiwi's aanzien. Het blijkt de Weka te zijn. Net zo bekend als de eend in Nederland. Maar hij is wel leuk.
We rijden weer verder, zuidwaarts, en komen bij de Pancake Rocks. Ook een bezienswaardigheid. De golven en de branding hebben hier de gelaagde rotsen uitgesleten. De zachte laag is verdwenen, en de harde gebleven. Het lijken wel stapels pannenkoeken. Vandaar...
Ertussen zijn enorme gaten waar de golven in spoelen, en omhoog gepushd worden. " blowholes"!!
Het is allemaal erg indrukwekkend. Intussen komen er dreigende wolken, en gaat het zelfs even regenen. Links van de weg beginnen de bergen, en die zijn helemaal in de wolken verdwenen. Voorbij Greymouth, de naam zegt het al: erg grijs, stoppen we bij een top 10 camping. Genoeg plek voor campers.
Het strand is op 50 meter. We wandelen wat langs de zee, en ook na de pannenkoeken (die we bakken en die heerlijk smaken, ) proberen we de ondergaande zon ( jaja!) op de foto te krijgen. Het lukt min of meer, want er hangen toch teveel wolken aan de horizon. De e-reader lonkt, dus we pakken ons "boek" maar weer op. Morgen verder naar het zuiden!
-
15 Februari 2015 - 10:59
Wilma:
Wel heel grappig, om jullie verhaal al te lezen over de voorbije zondag 15 februari, terwijl het hier nog maar 11 uur 's morgens is. Prachtig verhaal weer! -
15 Februari 2015 - 11:30
Corien:
Ja, inderdaad grappig! Wij zitten op Lanzarote en hier is het nog een uur langer zondag dan in NL. Dus ook wij waren verbaasd dat er al een zondags berichtje was. Ook wij genieten van de reisverslagen, wat een bijzonder land! Weer wat anders danBNN drie op reis met Floortje. Nu dus ABI twee op reis met Henk en Emily. Ga zo door! -
15 Februari 2015 - 13:58
Arko:
Leuk verhaal weer!! Kun je alvast vertellen hoeveel Ajax-Twente is geworden, want bij jullie is het al zondagavond! Dan weten jullie de uitslag al ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
