Dag 28: vrijdag 20 februari. Te Anau - Milford Sou

Dag 28: vrijdag 20 februari. Te Anau - Milford Sound - Te Anau

Stiekum door de gordijntjes gegluurd om 7.00 uur: het is licht grijs. Kan erger en kan beter, bij onze trip naar de Milford Sounds. De beroemde fjorden!
Gisteravond bij de pizzeria nederlanders gesproken die een hele dag stromende regen hadden, en niets konden zien behalve neerplenzend water.
Onze dag lijkt iets beter te beginnen. Snel snel douchen en aankleden, en om 8.00 uur op pad. De weg naar Milford is 128 km lang, en bochtig. Advies: neem er 3 uur de tijd voor. Dan halen we de boot van 11.00 uur precies.
Zo gezegd, zo gedaan. Onderweg veel schapen, steeds minder begroeiing, en steeds hogere, kale bergen. Het is eenrichtingverkeer: auto's en campers die dezelfde kant op gaan. (Er is ook maar 1 weg!) Die op dezelfde mooie uitzichtpunten stoppen om de mooiste ansichtkaartfoto's te maken. Het vroege ochtendlicht, inmiddels de zon, maakt het een fantastisch plaatje. We stoppen bij een meer, waarin we de bergen aan de overkant gespiegeld zien. Het water is rimpelloos, en het is niet eens het Mirrorlake!
Weer verder: we komen bij de Homertunnel. Een eenrichtingtunnel, (bij het ontbreken van een pas tussen het merengebied, en de fjorden moest op grote hoogte een weg dwars door de berg heen gehouwen worden), dus we moeten even stoppen. De foto's langs de weg laten het hachelijke werk van de eerste 8 mannen zien, die met wat hakbijlen een eerste onderzoek doen of een tunnel mogelijk is. Als ze niet door vallende rotsblokken de stuipen op het lijf wordt gejaagd, dan is het wel de sneeuw en de lawines, en het ontbreken van zon tussen mei en september. Na enkele jaren lukt het dan toch een doorgang te maken, en daar maken wij vandaag dankbaar gebruik van.
Na de tunnel nog zeker 20 km rijden, en uiteindelijk bereiken we, rond 10.15 uur het parkeerterrein van de veerboten. Het serieuze smeer- en spuitwerk tegen de sandflies moet nog plaatsvinden!
Mensen met hemdjes en korte broeken worden meewarig aangekeken.
Wij hebben ons uitermate voorbereid!!
Aan boord valt het met de vliegen erg mee, en ook met de warmte. Truien uit, broekspijpen omhoog!
De stem uit de intercom vertelt ons, dat we boffen! Het regent hier minimaal 200 dagen per jaar. Vandaag is een lucky day! Het is stralend weer!
De tocht gaat door het fjordengebied, 14 km naar de Tasmanzee. De naam Abel Tasman komt weer voorbij. Heeft bij de monding met zijn zeilschip overwogen of hij het fjord wel of niet zou invaren. Met ons motorschip is het een eitje om een pirouette te maken, maar in die tijd, 1773, was het nog maar de vraag of je er ook zeilend weer uit kon. De uitzichten zijn overweldigend. Hoge bergen die verdwijnen in het donkere water. We varen langs de bemoste wanden, zien zeehonden liggen rusten op een paar brokken basalt, varen door de broes van de hoge watervallen. Zeer de moeite waard!!! Met dank aan alle tipgevers!!
Rond 17.00 uur zijn we weer terug op de camping van gisteravond in Te Anau. Gooien wat vlees op de gezamenlijke BBQ. Wel gezellig. We gaan lekker lezen, en morgen richting het oosten!